Prowadzenie debaty metoda oksfordzką rozwija w uczestnikach kulturę dyskutowania, konieczność dostosowania się do reguł i ograniczony czas na wypowiedź zmusza mówców do dobrego przygotowania i konkretnych wypowiedzi.
W przypadku, gdy uczestnicy są dobrymi mówcami, debata oksfordzka może mieć widowiskowy charakter. Ponadto pomimo, że głównych uczestników jest zazwyczaj mniej niż 10, to jest możliwość częściowego zaangażowania publiczności (przez dawanie czasu na wypowiedzi publiczności po każdej rundzie, możliwość pytań i wtrąceń podczas wypowiedzi mówców). W pośredni sposób w debacie oksfordzkiej może więc wziąć udział wiele osób.
Wady to – skomplikowane reguły, które powinny być jasne dla każdego mówcy i dla publiczności – inaczej debata może przerodzić się w chaos. Dlatego konieczne jest rozpowszechnienie zasad wśród uczestników przed rozpoczęciem debaty, a także prowadzenie debaty przed doświadczonego Marszałka – osoby, która nie tylko jest dobrym moderatorem, lecz także biegle zna zasady prowadzenia debat oksfordzkich.
Celem debaty oksfordzkiej nie jest też dojście do wielu konkretnych wniosków, a jedynie sama wymiana poglądów.